Çalışma hayatımızda alternatif bir yöntem ve alternatif bir yol olarak duran #uzaktaneğitimi, pandemi sürecinde ilaç endüstirsi olarak çok yoğun kullandık. Hiç almadığımız kadar yoğunlukta ve içerik olarak klasik eğitim dışında yoga,spor, yemek yapımı, hobi vs gibi çeşitliklerini gördük, tecrübe ettik.
Linkedin üzerinden yaptığım tek soruluk ankette katılan 150’ye yakın meslektaşım , şirketlerinin bu dönemde uzaktan eğitime yöneldiklerini ve bu konuda çokça eğitim aldıklarını ifade etmişlerdi. Pandemi gibi bir süreçte alternatif olan bir kanal uzaktan eğitim, uzaktan çalışma çok net kurtarıcımız olmuş, yeni normalimiz içinde değerlendirmye başlamıştık.
Gerçekten yeni normalimiz olabilir miydi uzaktan eğitim?
Bu noktada yaptığımız anket tamamlandı ve sonuçlar itibarıyla , uzaktan eğitim herkesin olumlu görüşünü kazansada 1–2 soru benim için tartışma konusu oldu.
-Uzaktan eğitim yüz yüze eğtitim kadar etkili oluyormu?
Katılımcıların % 68 bu soruda etkili olmuyor , tercihimiz yüz yüze olması.
-Uzaktan eğitim ile çalışma daha zengin bir çalışma imkanı veriyor mu?
Sorusuna ise katılımcılar % 64 oranında yüz yüze daha zengin imkan sunuyor görüşünde şeklinde cevap verdiler.
Benim açımdan ; bu ankette ortaya çıkan net resim aşağıdaki şekildedir.
- Teknolojik olarak her türlü donanıma sahibiz
- Her türlü eğitimi uzaktan verebilecek yeterliliğimiz var
- Pandemi süreci ile bu kanalın bir alternatif kanal olmadığını , ana bir kanal olduğunu gördük
- Ancak tercihimiz yüz yüze olması
Neden yüz yüze olmasını tercih ediyoruz?
- Yeteri kadar hazır değiliz
- Alışkanlıklarımız ağır basıyor
- Pandemi ile metazori tecrübe ettik ama olağan seyrinde uzaktan eğitim gelişmeli
- Zorla kazanılana , tecrübe edilene direnç gösteriyoruz
- Sıcak kanlı , sosyal varlıklarız. Tabi ki yüz yüze olmalı
Gibi bir sürü neden yazabilirz, sizlerin daha çok nedeni olabilir.
Bundan sonraki süreçte tüm profesyonellerin dikkate etmesi gereken konular: Eğitimin şekli, katılımcı profili, süresi , zenginliği , eğitimin içeriği olduğu kadar, öğrenme motivasyonu, katılımcıların bu içgörüsü paralelinde ve bu öğrenimler ile olmalıdır.
ARAŞTIRMA DETAYI VE DİĞER YORUMLAR
Araştırmaya katılanların genellikle 10 yıl ve üzeri kıdeme sahip olduğu görülmektedir.
Araştırmaya katılanların yaklaşık olarak %90’ı İlaç/Eczacılık sektöründe çalışmaktadır.
Araştırmaya katılım sağlayanların büyük bir çoğunluğu (%76) satış departmanında çalışırken, bir bölümü (%12) ise pazarlama departmanında çalışmaktadır. Katılımcıların %88’i satış ve pazarlama departmanında çalışmaktadır.
Araştırmaya katılanların büyük bir çoğunluğu (%72) teknolojik olanakların yeterli olduğunu düşünürken, %16’sı uzaktan eğitime yönelik teknolojik araçların yeterli olmadığını düşünmektedir.
Araştırmaya katılanların çoğunluğu (%72), sisteme erişim problemi olduğunda teknik desek alabildiğini belirtmiştir. Katılımcıların %20’si ise sisteme erişim problemi esnasında teknik destek alamadığını belirtmiştir.
Araştırmaya katılanların büyük bir çoğunluğu (%72) uzaktan çalışma esnasında katılımcılarla rahatlıkla iletişim sağlayabildiğini belirtirken, %8’i ise iletişim problemi olduğunu düşünmektedir.
Araştırmaya katılanların büyük çoğunluğu (%68) evden uzaktan eğitime katılımın rahatlık sağladığını, %12’si, ise evden uzaktan eğitime katılımın rahat olmadığını belirtmektedir.
Araştırmaya katılanların %52’si uzaktan eğitimin çalışanların verimliliğine olumlu katkı sağladığını düşünmektedir. Ancak, katılımcıların %24’ü uzaktan eğitimin çalışanların verimliliğine olumlu katkısı olmadığını düşünmektedir. Kararsızlar da dikkate alındığında, katılımcıların yarıya yakını uzaktan eğitimin çalışanların verimliliğine olumlu katkısı olmadığını belirtmektedir.
Araştırmaya katılanlar, kararsızların da görüşleri dikkate alındığında, genel olarak uzaktan eğitimle çalışma yönteminin zengin çalışma olanağı sağlamadığını düşünmektedir (%64).
Araştırma sonucuna göre, kararsızlarda dikkate alındığında, katılımcılar uzaktan eğitimin yüz yüze eğitim kadar etkili olmadığını (%68) düşünmektedir.
GENEL SONUÇ-Doç Dr Ertuğ Can / Akademisyen
Araştırmaya katılanların çoğunluğunun ilaç ve eczacılık sektöründe çalışması ve meslekî kıdemlerinin 10 yıl ve üzerinde olması, zengin verilerin elde edilmesine katkı sağlamıştır. Araştırmaya katılanlar, evden çalışmanın rahatlık sağladığını belirtmelerine rağmen, çalışanların verimliliğine etkisinin aynı düzeyde olmadığı görülmektedir. Uzaktan çalışmanın/eğitimin çalışanların verimliliğine çok fazla olumlu katkı sağlamaması, katılımcıların, sistemsel problemler yaşamaları, yeterli düzeyde teknik destek alamamaları, iletişim sorunları yaşamaları ile açıklanabilir.
Ayrıca, uzaktan eğitimin yüz yüze eğitim kadar ekili olmadığı sonucu çıkmaktadır.
Bu sonuçlara göre, katılımcılar pandemi döneminde her ne kadar uzaktan çalışmanın, uzaktan eğitimin rahatlık sağladığını belirtseler de, çalışanların verimliliğine aynı oranda olumlu katkı sağlamadığını ve uzaktan eğitimin yüz yüze eğitim kadar etkili olmadığını belirtmektedir.
İlaç ve eczacılık sektöründe özellikle satış ve pazarlama departmanına özgü çalışma koşulları da dikkate alınarak sektöre özgü düzenlemeler yapılabilir, daha fazla katılımcı görüşleri alınarak katılımcıların uzaktan çalışma/eğitimde karşılaştıkları teknik, pedagojik, yasal ve bireysel engellere yönelik tedbirler alınabilir. Çalışanlar uzaktan eğitim konusunda bilgilendirilebilir, teknolojik destek sağlanabilir.
GENEL SONUÇ-Bülent Duran/Eğitim Müdürü
Pandemi döneminde iş hayatımızın tam ortasına yerleşen #onlineegitim ile umduğumuzu bulduk mu, yoksa alacak yolumuz mu var? Eskiden alternatif bir araç olarak kullandığımız #elearning, yeni konfor alanımız ya da yeni normalimiz midir?
%90 oranında İlaç/Eczacılık sektöründe çalışan arkadaşlarımızın cevapladığı bu ankette, %88 ile satış ve pazarlama departmanları en yüksek oranda katılım sağladılar. Katılımcıların %72’si 10 yıl ve üzeri sektör kıdemine sahipti. Bu da, anketi yanıtlayanların çoğunluğunun, iş hayatına “konvansiyonel” eğitim metotları ile başladığını gösteriyor. F2F eğitimin neredeyse tek araç olduğu dönemlerden, hem uzaktan hem de yüzyüze eğitimin birlikte kullandığı ve pandemi döneminde “zorunlu uzaktan” eğitim metotlarını kullandığımızı düşündüğümüzde, katılımcıların, yöntemlerin tümünü kıyaslayarak cevapladığını da söyleyebiliriz.
Uzaktan eğitimde kullanılan teknolojik ekipmanların ve olası sorunlarda alınan desteğin %70’in üzerinde memnuniyet verici olması, hızlıca “zorunlu” girdiğimiz bu döneme, teknolojik olarak çok da uzak olmadığımızı gösteriyor. Yıllar önce yaptığımız ilk webinar toplantılarını, bağlantı sorunlarını, çoğu katılımcıda microfon ya da ses sisteminin dahi olmadığını düşündüğümde, geldiğimiz noktayı yeterli olmasa da, çok ümit verici buluyorum. Mobil cihazların yaygınlığı da eğitimin kalitesine ve ulaşılabilirliğe çok pozitif katkı sağladı.
Kullandığımız yeni teknolojik araçlarla, fotoğraf, video, metin, canlı anket gibi birçok zengin içeriği hayatımıza katmaya çalışırken, %64 katılımcımız, uzaktan eğitimin zenginlik kattığını düşünmemiş, ki bu oran beni şaşırttı. Bu da bizlerin araçları ya etkili kullanamadığını, ya da istediğimiz cevabı alamadığımızı gösteriyor.
Gelelim konfor alanı konusuna… Anketi cevaplayanların %72’si, katılımcılarla rahat iletişime geçebildiğini söylemiş. Yüzyüze sınıf eğitimlerinde, bu oranın en tecrübeli eğitmenlerle bile sağlanamadığına şahit olabiliyoruz. Demek ki, uzaktan eğitim, iletişimi kolaylaştırıyor. Hatta uzaktan eğitime katılmanın %68 oranında rahatlık sağladığını bile söyleyebiliyoruz. Neden olmasın ki, trafik yok, kapalı ortam zorunluluğu yok, yetişme derdi neredeyse mevcut değil. İstediğin zaman çay kahve yemek elinin altında…
Rahatlığa gösterdiğimiz cömertliği, uzaktan eğitimin çalışanların verimliliğine katkısında göstermemiş katılımcılarımız. Cevapların sadece %52’si, bu metodun verimliliğini arttırdığını söylerken, en kritik sonuç, yaklaşık %70 katılımcımız, uzaktan eğitimin, yüzyüze eğitim kadar etkili olmadığını iletmiş.
Bu beklenmedik bir oran mı?
MÖ 5.000’de, ilk çağ yıllarında başladığı düşünülen, 2400 yıl önce, Aristo döneminin Antik çağı ile devam eden, 18. YY Fransız ihtilali döneminde Modern Eğitim sistemi ile süregelen öğrenme metotlarını sorguluyoruz… Elbette eski konfor alanımız, önyargılarımız, tecrübelerimiz, alışkanlıklarımız bizi engelliyor…
Sonuç olarak, uzaktan eğitim araçları, pandemi döneminde, şüphesiz aynı anda birçok kişiye ulaşmada kolaylıklar sağladı. Evde çalışma konforumuzu ve rahatlığımızı arttıdı. Mobil cihazlar ve teknolojinin tüm nimetleri bizim yanımızda. Zorunlu bir yoğunluk yaşatsa da, anladık ki bize işimizi yapmak için yeni bir yol sağladı. Ancak özellikle de satış pazarlama gibi ofis ortamlarında sabit çalışmayan ekipler için verimlilik ve etkinlik açısından yüzyüze kadar etkili olma konusunda alacak yolu var.
Anket sonuçları gösteriyor ki, “Eskiden alternatif bir araç olarak kullandığımız #elearning, henüz yeni konfor alanımız ya da yeni normalimiz değil…”
Pandemi döneminin ilk zamanlarında benzer bir anket ile sonuçları karşılaştırabilseydik, belki daha da fazla konfor alanımıza girdi diyebilirdik. Elimizde bir araştırma olmasa da, yıllar içinde iş hayatımızın en dış noktasından, en ortasına doğru hızlı bir yol aldığını görebiliyoruz.
Büyük değişimler, hep zor şartlarda ortaya çıkar… Şu bir gerçek ki, bazen pandemi, bazen bütçe veya zaman baskısı, bazen de teknolojinin dayatmasıyla uzaktan eğitimleri daha da fazla kullanmaya devam edeceğiz. Yeni konfor alanları ve yeni normaller yarattık kendimize.
Öyle ki, belki farkında bile değiliz. Bundan 10 yıl önce, bu anket sorularını sorduğumuzu düşünelim kendimize…. Ne cevap verirdik?
Her gün uzaktan toplantılarla güne başlayacağımızı, iş görüşmelerini, büyük anlaşmaları uzaktan/online yapacağımızı o zamanki kendimize anlatabilir miydik?
Aslında soru şu: “Uzaktan eğitimleri”, 7000 yıllık bir tarihe dayanan “yüzyüze eğitimlerle” karşılaştırmaya cüret edecek kadar nasıl yol alabildik?
Yaşar Çelik
Consumer & Healthcare Professionals in the Pharma industry
Veterinarian Doctor | Sales Manager at RB Healthcare Turkey
