Peki ne istiyoruz? Duvar!
Bilim insanları, çalışan insanların açık düzenli bir büroda çalışmaya başladıkları zaman, insanların yüz yüze etkileşimlerinde gerçekte neler olduğunu ilk defa ölçtüler; sonuçların gösterdiğine göre, bu çağdaş işyerleri düşündüğünüz kadar işbirlikçi değil.
Ozan ZALOĞLU
Harvard Ticaret Fakültesi ve Harvard Üniversitesindeki iki araştırmacı, gerçek bir işyerindeki duvarları ortadan kaldırmanın, birlikte çalışan insanlar arasındaki etkileşimleri gerçekten artırıp artırmadığını deneysel bakımdan test etmek istemiş.
Ethan S. Bernstein ve Stephen Turban, tezde şöyle yazıyorlar: “Bildiğimiz kadarıyla, daha önce uzamsal sınırları ortadan kaldırarak açık bir büro ortamı oluşturmanın, insanların birbiriyle olan mevcut etkileşimi üzerindeki etkisi ölçülmemişti.”
Araştırmacılar bu amaçla, dünya çapındaki genel merkezlerinde büro alanlarını yeniden düzenleyen çokuluslu şirketlerle görüştüler ve yapacakları iki çalışma için, personellerin yer aldığı ufak gruplar oluşturdular.
Araştırmacılar, büro yeniden tasarlanmadan önceki sekiz hafta ve tasarlandıktan sonraki sekiz hafta boyunca, çalışanların etkileşimlerini sosyometrik cihazlarla ve konumlarını da Bluetooth algılayıcılarla takip ettiler.
Bu veriler, insanların birbirleriyle iletişim kurma şeklindeki farklılıkları ölçmek amacıyla, şirketin sunucularından gelen eposta ve anlık mesajlaşma bilgisiyle beraber çözümlendi.
Bilim insanları, yüz yüze gerçekleşen etkileşimlerde epey şaşırtıcı bir farklılık meydana geldiğini keşfetti; fakat bu farklılık, düşündüğünüz yönde değildi.
Her iki deneyde de, çalışanların yüz yüze sosyal etkileşimleri, yüzde 70’lik çılgın bir oranda düşüş göstermişti ve epostalarda ise yaklaşık yüzde 20 ila 50 oranında artış yaşanmıştı.
Bu sebeple insanlar, herkesin onları görebildiği ve genişleyen bu yeni alanda, iş arkadaşlarıyla daha fazla “işbirliği” yapmak yerine, başlarını önlerine eğdiler ve yapabildikleri kadarıyla gizliliklerini korumaya çalıştılar (dev cep telefonlarına selam).
