Nevrotiklik, köklü psikolojik teoriler tarafından tanımlanan, duygusal dengesizlik ve olumsuz duygulara eğilimle ilişkilendirilen önemli bir kişilik özelliğidir. Geçmişte yapılan çalışmalar, bu kişilik özelliğinin genellikle çeşitli ruh sağlığı bozukluklarının yanı sıra bazı kronik ve ciddi tıbbi durumlarla birlikte gittiğini bulmuştur.
Teknolojik gelişmeler, hastalıklara ve psikiyatrik bozukluklara katkıda bulunan genetik faktörlerin incelenmesi için yeni olasılıklar açtı. Benzer yöntemler, nevrotiklik de dahil olmak üzere bir kişinin belirli kişilik özelliklerini sergileme olasılığını artıran genlere ışık tutmaya da yardımcı olabilir.
Geçmişte yapılan araştırmalar, insan genomunda nevrotiklikle ilişkili 100’den fazla lokasyonu ortaya çıkardı. Yine de, bu kişilik özelliğinin kalıtımsallığı hakkında keşfedilmeyi bekleyen çok şey var.
Çin’deki Fudan Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, yakın zamanda, Birleşik Krallık’taki binlerce kişiden toplanan genetik ve sağlıkla ilgili bilgileri içeren büyük bir veri tabanı olan UK Biobank’tan alınan verileri analiz ederek nevrotikliğin genetik temellerini daha fazla araştırmaya koyuldular. Nature Human Behavior’da yayınlanan makaleleri , analiz ettikleri verilerde nevrotiklikle bağlantılı olan 14 geni belirliyor ve bunlardan 12’si daha önce tanımlanmamıştı.
NATURE / Large-scale exome sequencing identified 18 novel genes for neuroticism in 394,005 UK-based individuals
Nörotisizm üzerine mevcut genetik çalışmalar büyük ölçüde yaygın varyantlarla sınırlı olmuştur. Burada, UK Biobank’tan beyaz İngiliz bireyler üzerinde geniş ölçekli bir ekzom analizi gerçekleştirdik ve kodlama varyantlarının nevrotisizmdeki rolünü ortaya çıkardık. Nadir varyantlar için, çöken analiz nevrotisizmle ilişkili 14 geni ortaya çıkardı. Bunlardan 12’si ( PTPRE , BCL10 , TRIM32 , ANKRD12 , ADGRB2 , MON2 , HIF1A , ITGB2 , STK39 , CAPNS2 , OGFOD1 ve KDM4B ) yeniydi ve geri kalanlar ( MADD ve TRPC4AP ) yaygın varyantlarla yakınsak kanıt gösterdi.
Wu, Li ve meslektaşları, “Bulgularımız, nevrotikliğin genetik mimarisinin anlaşılmasını derinleştiriyor ve gelecekteki mekanistik araştırmalar için potansiyel hedefler sağlıyor”
