Yeni bir araştırmaya göre, belirli bir Çin dövüş sanatını uygulamak Parkinson hastalığının semptomlarını ve komplikasyonlarını birkaç yıl boyunca kontrol altına almayı sağlayabilir.
Journal of Neurology Neurosurgery & Psychiatry’de yayımlanan araştırmada, çok yavaş ve kontrollü hareket dizilerini içeren Tai Chi’nin düzenli uygulanmasının, bu zayıflatıcı nöro-dejeneratif rahatsızlığın daha yavaş ilerlemesiyle bağlantılı olduğu ortaya kondu ve bu da hastaların zaman içinde daha düşük dozda ilaçlara ihtiyaç duymasını mümkün kılabilir.
Parkinson hastalığı sinirleri ve kasları etkileyen, hareket yavaşlığı, istirahat tremoru ve sert ve esnek olmayan kaslar gibi semptomlarla kendini belli eden, zamanla ağırlaşan bir rahatsızlık.
Bu, dünyada en hızlı artan nörolojik rahatsızlık ve Parkinson’s UK’e göre Birleşik Krallık’ta saatte iki kişiye Parkinson teşhisi konuyor.
Bu rahatsızlığın hâlâ bir tedavisi yok ve ilaçlar semptomları iyileştirebilirken, hastalığın tüm belirtilerini tedavi etmiyor.
Önceki araştırmalar, Tai Chi’nin Parkinson hastaları üzerinde bazı olumlu etkileri olabileceğine işaret etmişti fakat bunun uzun vadede sürdürülüp sürdürülemeyeceği bilinmiyor.
Yeni çalışmada aralarında Çin’deki Şanghay Jiao Tong Üniversitesi’nden bilim insanlarının da olduğu araştırmacılar, Ocak 2016’dan Haziran 2021’e kadar 5 yıldan fazla süre boyunca Parkinson hastalığından mustarip kişilerin bulunduğu iki grubu gözlemledi.
Hastalık şiddeti, ilaç kullanımı, yaş ve eğitim düzeyi her iki grupta da benzerdi.
147 hastadan oluşan bir grup haftada iki kez bir saat boyunca Tai Chi yaparken, 187 hastadan oluşan diğer grup standart bakımlarına devam etti fakat dövüş sanatını uygulamadı.
Doktorlar, tüm katılımcılarda hastalık şiddeti ve ilerlemesinin yanı sıra, gözlemleme döneminin başlangıcında ve Kasım 2019, Ekim 2020 ve Haziran 2021’de ilaç ihtiyacındaki artışları da gözlemledi.
Hareketin kapsamı, ruh hali, uyku kalitesi ve bilişin yanı sıra istemsiz hareket (diskinezi), anormal kas tonusu (distoni), halüsinasyonlar ve huzursuz bacak sendromu gibi komplikasyonların yaygınlığı gibi diğer semptomlar da gözlemlendi.
Genel semptomlar, hareket ve dengeyi incelemek için doğrulanmış üç ölçeğe bakarak yaptıkları değerlendirmede bilim insanları, Tai Chi grubundaki tüm gözlemleme noktalarında hastalığın daha yavaş ilerlediğini buldu.
Ayrıca karşılaştırma grubunda ilaçlarını artırması gereken hasta sayısının Tai Chi grubuna göre “kayda değer ölçüde daha yüksek” olduğunu tespit ettiler.
Araştırmacılar, Tai Chi grubunda bilişsel işlevlerin daha yavaş bozulduğunu, uyku ve yaşam kalitesinin de sürekli iyileştiğini söyledi.
Fakat bilim insanları çalışmanın gözlemsel olduğunu ve neden-sonuç ilişkisi kurulamayacağını kabul ediyor.
Araştırmanın bir başka kısıtlamasına işaret ederek çalışmaya katılanların sayısının nispeten az olduğunu söylediler.
Bilim insanları, “Çalışmamız, Tai Chi’nin [Parkinson hastalığı] üzerindeki uzun vadeli faydalı etkisini koruduğunu göstererek, özellikle yürüyüş, denge, otonomik semptomlar ve biliş olmak üzere hem motor hem de motor olmayan semptomlar üzerindeki potansiyel hastalık değiştirici etkilerini ortaya koydu” sonucuna vardı.
