Demans Yaşlanmanın Doğal Bir Sonucu mudur?
Demans çoğunlukla bir ileri yaş hastalığı olması nedeniyle hasta ve hasta yakınları, erken demans semptomlarını sıklıkla yaşlanmanın doğal özellikleri olarak yorumlar ve bu da hastalığın erken dönemde tanınmasında klinisyenlere zorluk oluşturur. Demansa yaklaşımda en temel nokta doğal yaşlanmanın demans ile aynı anlamda olmadığının bilinmesidir. Çünkü yaşlanma ile ortaya çıkması beklenen hesaplama gücünde yavaşlama gibi kognitif değişiklikler benign iken, demans genellikle progresiftir ve normal bir yaşlanmada olmayacak kadar hastayı düşkün ve bağımlı hale getirebilir
(http://www.ichastaliklaridergisi.org/fulltext.aspx?issue_id=10&ref_ind_id=45)
Temple Üniversitesi Lewis Katz Tıp Fakültesi’nden (LKSOM) uzmanların yaptığı araştırma, demans hastası insanlar için yeni bir ümit ışığı olarak nitelendirildi.
Sonuçları “Molecular Neurobiology” dergisinde yayımlanan araştırma çerçevesinde, teşhis edildiklerinde hali hazırda semptomatik olan demans hastası kişilerdeki klinik durumu elde etmek için tau gen aktarımlı fareler kullanıldı.
İnsanlarda 60 yaşa denk gelen genleriyle oynanmış 12 aylık farelerin bir bölümü, 5-lipoksijenaz enzimini bloke ederek lökotrien oluşumunu engelleyen zileuton ilacıyla tedavi edildi. Hayvanların 16 haftalık tedaviden sonra kısa süreli hafıza ve uzamsal öğrenme hafızası testlerinde, tedavi görmeyenlerden daha başarılı olduğu gözlendi.
Uzmanlar, farelerin lökotrien seviyelerini incelediklerinde, tedavi görenlerin lökotrienlerinde yüzde 90 oranında düşüş tespit etti. Yine, hasarlı sinapslerle doğrudan bağlantılı bir protein olan fosforlanmış ve çözünmez tau seviyelerinin bu hayvanlarda yarı yarıya azaldığı görüldü.
Tau patolojisinde, nörofibriler yumaklar, bozulmuş sinapsler, hafıza ve öğrenme kabiliyetinde gerileme gözleniyor.
