BMJ’ de yayınlanan araştırma, 26 farklı uzmanlık dalından etki faktörü yüksek 52 tıp dergisinin 713 editörü üzerinde Open Payments verilerinden yararlanılarak yapıldı (1).
Analizlerde 2014 senedinde 713 seçkin editörden 361’ ine genel, 139’ una ise araştırma ödemesi yapıldığı tespit edildi.
En fazla ödeme yapılan tıp dalları endokrinoloji, kardiyoloji, gastro-enteroloji, romatoloji ve üroloji olarak sıralandı.
Sadece araştırmacıların münasebetleri bildiriliyordu
Dergilerde, makaleleri yayınlanan araştırmacıların endüstri ile menfaat münasebetlerinin bildirilmesi son senelerde büyük önem kazanmış olmakla beraber aynı şey araştırmaların yayınına kara veren editörler için geçerli değildir.
Endüstrinin araştırmacılar kadar dergi editörlerini de “boş geçmedikleri” anlaşılıyor.
Araştırmaya göre, editörlere ödenen meblağlar dergi ve uzmanlık alanına göre değişiyor ve çok yüksek de olabiliyor.
Bu araştırma bana endüstrinin, “Bilimsel yayınların en az yarısı yalan” diyen Lancet editörüne gereken alakayı göstermediğini düşündürüyor (2, 3).
Gelelim neticeye
Endüstrinin işine gelmeyen araştırmaların hasıraltı edildiğini biliyorduk ama makalelerin yayını için editörlerin de özel olarak “görüldüğünden” doğrusu fazla haberdar değildik.
BİR: Daha fazla ilaç ve tıbbi ürün satmak için hiçbir teferruatı kaçırmayan, işini mükemmel yapan endüstriyi gönülden tebrik ediyorum.
İKİ: Tepeden tırnağa endüstri tarafından maniple edilen modern tıbba ve tavsiyelerine ne kadar inanmak, güvenmek gerekir, siz karar verin.
ÜÇ: Ölmüşüz de ağlayanımız yok!
Kaynaklar:
1. http://www.bmj.com/content/359/bmj.j4619
3. http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(15)60696-1/fulltext
