Yeni araştırma, sodyum glikoz ko-transporter 2 inhibitörleri (SGLT2is) ve glukagon benzeri peptit-1 reseptör agonistlerinin (GLP1-RAs) birlikte kullanımının diyabetli hastalarda kalp ve böbrek hastalığına karşı ek koruma sağlama olasılığının yüksek olduğunu göstermektedir. Bulgular The Lancet Diabetes & Endocrinology’de yayımlandı ve Mayıs ayında İsveç, Stockholm’de düzenlenen 61. Avrupa Böbrek Derneği Kongresi’nde sunuldu.
The Lancet/ Effect of SGLT2 inhibitors on heart failure outcomes and cardiovascular death across the cardiometabolic disease spectrum: a systematic review and meta-analysis
Sodyum-glikoz ko-taşıyıcı-2 (SGLT2) inhibitörleri kalp yetmezliği, tip 2 diyabet, kronik böbrek hastalığı, aterosklerotik kardiyovasküler hastalık ve akut miyokard enfarktüsü olan hastalarda incelenmiştir. SGLT2 inhibitörleri kalp yetmezliği, tip 2 diyabet, kronik böbrek hastalığı ve aterosklerotik kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda kalp yetmezliği olaylarını ve kardiyovasküler ölümü azalttı.
SGLT2is, gliflozinler olarak da adlandırılır, idrarda atılımını artırarak kan glikozunu düşüren bir ilaç sınıfıdır, semaglutid etkin maddeli ilaç gibi GLP-1RA’lar ise insülin salınımını ve duyarlılığını artırarak çalışır. Her iki ilaç sınıfının da kardiyovasküler sonuçları iyileştirdiği gösterilmiştir. Küçük, nispeten kısa süreli denemeler, bu ilaçların birlikte kullanılmasının kan glikozu kontrolünü iyileştirdiğini öne sürmüş olsa da, kalp hastalığı ve böbrek yetmezliği üzerindeki birleşik etkileri daha az açıktır.
SGLT2 İnhibitör Meta-analizi Kardiyo-Böbrek Deneycileri Konsorsiyumu’na (SMART-C) katılan araştırmacılar, 73.238 diyabet hastasının yer aldığı 12 büyük ölçekli, plasebo kontrollü SGLT2is denemesinden veri topladılar; bu hastaların 3.065’i zaten GLP1-RA kullanıyordu. Meta- analiz, SGLT2is’in faydalarının GLP1-RA kullanımından bağımsız olarak gözlemlendiğini gösterdi.
SGLT2 , GLP1-RA’lara eklendiğinde bile plaseboya kıyasla majör olumsuz kardiyovasküler olay ( miyokard enfarktüsü , felç veya kardiyovasküler ölüm) riskini %11, kalp yetmezliği veya kardiyovasküler ölüm nedeniyle hastaneye yatış riskini ise %23 oranında azalttı .
SGLT2is ayrıca GLP1-RA’lara eklendiğinde kronik böbrek hastalığı ilerlemesi riskini %33 oranında azalttı ve GLP-1RA’lara eklendiğinde yıllık böbrek fonksiyonu kaybını neredeyse %60 oranında yavaşlattı. SGLT2is ve GLP-1RA’lar kombinasyon halinde kullanıldığında yeni bir güvenlik endişesi belirlenmedi.