Massachusetts Institute of Technology’deki (MIT) araştırmacıları, domuz dokusundan alınan liflerle başlayarak, moleküler sensörler veya ilaçlarla yüklenebilen eriyen dikişler geliştirdiler.
MIT’deki araştırmacılar, ameliyat sırasında yara dikiminde kullanılan Katgüt ipliginin faydasını artırmak için domuz dokusunu kullandılar. Dokuyu hücrelerden arındırmak için deterjan bazlı bir süreç kullandılar ve geride çoğunlukla kollajen ve diğer biyomoleküllerden yapılmış bir lif bıraktılar.
Daha sonra “De-gut” adını verdikleri lifi bir hidrojel içinde kapladılar. Yara iyileşmesi ve algılamasına yardımcı olmak için jele farklı parçacıklar yerleştirmeyi denediler.
Araştırmayı yürüten Giovanni Traverso, “Elimizdeki, enflamasyon sensörleri veya enflamasyonu tedavi eden monoklonal antikorlar gibi ilaçlar için bir rezervuar olabilen bir hidrojel kaplama ile biyolojik olarak türetilmiş ve modifiye edilmiş bir sütür. Dikkat çekici bir şekilde, kaplama ayrıca uzun süre canlı olan hücreleri tutma kapasitesine sahiptir.”
Ekip, hidrojele peptit kaplı mikropartiküller koydu.
Peptitler, iltihaplanma ile ilgili enzimler mevcut olduğunda salınır. Peptitler bir kez salındıktan sonra idrarda saptanabilir, böylece basit bir idrar tahlili onları bulabilir ve doktorları vücudun içindeki bir dikiş bölgesinde rahatsız edici iltihaplanma konusunda uyarabilir.
Başarılı bir şekilde yerleştirdiler
İlaç dağıtımı için araştırmacılar, hidrojelde enflamatuar barsak hastalığının tedavisinde kullanılan maddeleri başarılı bir şekilde yerleştirdiler.
Hem monoklonal antikorlar hem de steroidler, ilaçların salım hızını kontrol etmek için kullanılan polimerler halinde paketlendi ve ardından dikiş yüzeyindeki hidrojel içinde taşındı.
Kök hücreleri vermek için sütürleri kullandılar
Araştırmacılar, antibiyotikler veya kemoterapi ilaçları da dahil olmak üzere başka ilaçların da gömülü olabileceğini söylüyor. Son olarak, araştırmacılar, flüoresan belirteçleri ifade etmek üzere tasarlanmış kök hücreleri vermek için sütürleri kullanmayı denediler.
Parlayan hücreleri takip eden ekip, farelerin dikiş yüzeyinde en az yedi gün canlı kaldıklarını buldu.
Kök hücreler ayrıca, cerrahi bölgelerde iyileşmeyi hızlandırmaya yardımcı olabilecek yeni kan hücrelerinin üretimini uyaran vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) olarak bilinen bir madde üretebildiler.
Çalışmanın başlangıcında, şiddetli vakalarda bağırsak yollarının bir kısmının alınması gereken Crohn hastalığı hastaları için iyi çalışabilecek dikişler bulmak için ilham aldılar, ancak dikişlerin çeşitli ameliyatlar için iyi çalışabileceğini belirttiler.
