İngiltere Portsmouth Üniversitesi’ndeki bilim adamları, kısa ve uzun vadede prostat kanseri tedavisini optimize etmek amacıyla yeni bir matematiksel model geliştirdi.
Prostat kanseri, dünya çapında erkeklerde en sık görülen ikinci kanser ve genel olarak dördüncü en yaygın kanser. Yapılan yeni bir araştırmada, şu anda mevcut bazı prostat kanseri tedavilerinin etkinliğini araştırmak için matematiksel yöntem kullanıldı.
Tedavi, kanserin ne zaman tespit edildiğine ve hangi aşamada olduğuna bağlı olarak gözlem, immünoterapi ve radyasyon terapisinden kemoterapi ve cerrahiye kadar her şeyi içeriyor. Sıklıkla kullanılan tedavi, testisler tarafından üretilen androjen miktarını azaltmak için ameliyat veya ilaç kullanımını içeren androjen yoksunluğu tedavisi (ADT).
İngiltere’deki Portsmouth Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, kısa ve uzun vadede prostat kanseri tedavisini optimize etmek amacıyla yeni bir matematiksel model geliştirdiler.
52 haftalık bir süre boyunca simüle ettiler
Tek bir ilaç – enzalutamid veya kemoterapi ilaçları everolimus ve kabazitakselden biri ve enzalutamid ile everolimus veya kabazitaksel ile kombinasyon halinde 12, 18 veya 52 haftalık bir süre boyunca simüle ettiler.
Bilim adamları yaptıkları son araştırmada, prostatın bir dilimine mikroskop aracılığıyla baktı. Ardından belirli ilaçları ekleyerek kanser hücrelerinin büyümesinin nasıl etkilendiğini hesaplamalı olarak gözlemledi.
Kanser tedavisini önemli ölçüde iyileştirebileceğini gösterdi
Çalışma, 12 ve 18 haftalık kısa süreli simülasyonlar için kabazitakselin en etkili tek ilaç tedavisi olduğunu ve daha düşük sayıda tümör hücresi ile sonuçlandığını gösterdi. Alternatif tedaviler, yani enzalutamid ile iki kemoterapi ilacından biri arasında geçiş yapmak, tek ilaçlı tedavilerden daha etkili oldugu belirtildi. Ancak simülasyonlar, enzalutamid ve kabazitaksel kombinasyonunun kullanıldığı alternatif tedavilerin en iyi sonucu verdiğini ve kanser tedavisini önemli ölçüde iyileştirebileceğini gösterdi.
Kanseli farelerden elde edilen verilerle doğrulandı
Sonuçlar, kanserli farelerden elde edilen verilerle karşılaştırılarak doğrulandı. Çalışmayı yürüten bilim adamları, “Matematiksel simülasyonlarımızın, kısa ve uzun vadede bir tümörün davranışına ilişkin makul tahminler olduğundan eminiz. Ancak, bu matematiksel model farelerdeki kansere dayanmaktadır ve insanlarda araştırmaları ve klinik deneyleri destekleyebilecek bir matematiksel modelleme çerçevesi elde etmek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulacaktır” dedi.
