Glukagon benzeri peptid-1 (GLP-1) reseptör agonistlerinin böbrek ve kardiyovasküler sonuçlar üzerindeki en büyük ve en kapsamlı analizi, diyabetli ve diyabetsiz kişilerde önemli faydalar sağladığını göstermektedir. Bulgular The Lancet Diabetes & Endocrinology’de yayınlanmıştır .
LANCET / Effects of GLP-1 receptor agonists on kidney and cardiovascular disease outcomes: a meta-analysis of randomised controlled trials
GLP-1 reseptör agonistlerinin klinik açıdan önemli böbrek olaylarını, böbrek yetmezliğini ve kardiyovasküler olayları önemli ölçüde azalttığına dair kanıtlar bulduk.
Başlangıçta diyabeti tedavi etmek için geliştirilen GLP-1 reseptör agonistleri, insülin üretimini uyaran ve kan şekeri seviyelerini düşüren glukagon benzeri peptit 1 adlı bir hormonun etkisini taklit eder. Daha yakın zamanda, obezite için etkili tedaviler olarak ortaya çıkmışlardır; sindirimi yavaşlatır, tokluk hissini artırır ve açlığı azaltırlar.
Ancak GLP-1 reseptör agonistlerinin tip 2 diyabet, obezite ve kardiyovasküler hastalıkların tedavisindeki faydaları iyi bilinmesine rağmen, kronik böbrek hastalığı (KBH) üzerindeki etkileri daha az kesindir.
Araştırmacılar , toplam 85.373 kişiyi (tip 2 diyabetli 67.769 kişi ve diyabetsiz ancak aşırı kilolu veya obez ve kardiyovasküler hastalığı olan 17.604 kişi) kapsayan GLP-1 reseptör agonistlerinin 11 büyük ölçekli klinik denemesinin meta-analizini gerçekleştirdiler .
Çalışmalarda semaglutid, dulaglutid ve liraglutid olmak üzere yedi farklı GLP-1 reseptör agonisti araştırıldı.
Sonuçlar, plaseboya kıyasla GLP-1 reseptör agonistlerinin böbrek yetmezliği riskini %16 ve böbrek fonksiyonlarının kötüleşmesini %22 oranında azalttığını gösterdi (tahmini glomerüler filtrasyon hızında -böbreklerin her dakika ne kadar kan filtrelediğinin bir ölçüsü- en az %50’lik bir düşüşle tanımlanır). Böbrek yetmezliği, böbrek fonksiyonlarının kötüleşmesi ve böbrek hastalığına bağlı ölüm riskindeki birleşik azalma %19’du.
Analiz ayrıca GLP-1 reseptör agonistlerinin kardiyovasküler sağlığı koruduğuna dair önceki bulguları doğruladı ve plaseboya kıyasla kardiyovasküler ölüm, ölümcül olmayan kalp krizi ve ölümcül olmayan felç riskini %14 oranında azalttı. Herhangi bir nedene bağlı ölüm, GLP-1 reseptör agonistleriyle tedavi edilen hastalarda %13 daha düşüktü.
